xing-qi say (week 4)

Deze week zat weer vol leuke dingen!

Op stage zijn Leonie en ik veel bezig met de sessies en alles rondom dolfijnen. Maar daarbuiten krijgen wij ook veel mee van de gebeurtenissen rondom de dierenartsen. Dit komt doordat wij het kantoor met hun delen. Daardoor kon ik deze week bij twee presentaties zijn die beide door een dierenarts werden gegeven. De eerste ging over Ophthalmology (oogstudie) en de andere over reproductie van Panda's (voortplanting).

Daarbij hebben we afgelopen week kennis gemaakt met onze 21-jarige medestagiair Hoi Man oftewel Jacky. Jacky studeert Ecology op de universiteit van Hong Kong. Het is heel erg leuk om hem uit te horen over de chinezen gewoontes en om Kantonees te leren. Zo hoorden wij dat de Chinezen scholen drie maanden zomervakantie hebben maar als ze eenmaal met werken beginnen ze slechts enkele dagen per jaar vrij kunnen krijgen. En inmiddels kennen wij o.a. de volgende woorden al: "Dor tse" = dank je wel, "Say" = 4, "Hai" = ja, "M hai" = nee (of geen ja), Aija = oeps. Daarbij helpt Jacky ons een beetje uit te vinden wat we in Hong Kong kunnen doen.

Dinsdag was Leonie jarig en voor haar zal een pakketje bezorgt worden enkel wijken verderop. Daar aangekomen wist niemand waar wij het over hadden en raden zij ons aan als wij een pakketje wilde verzenden morgen terug te komen... fijn. Daarom zijn wij woensdag na onze stage weer terug gegaan om het pakketje op te halen, dit keer was het er wel. Helaas hebben we hierdoor de paardenrace gemist, maar ik ga er binnenkort zeker nog heen!

Vrijdag was de mooiste dag van deze week! Deze dag was een feestdag, het bun festival in Cheung Chau vond plaats en wij hadden vrij! Cheung Chau is één van de eilanden hier in Hong Kong en op deze dag brengen ongeveer 50.000 chinezen dit eiland een bezoek. Het bun festival staat in het teken van broodjes. Het verhaal gaat dat een broodje er voor zorgt dat je langer leeft, dus hoe meer van deze broodjes je eet hoe langer je leeft. Op deze dag worden er drie hoge torens van brood (40 meter hoog) gebouwd en overal zie je kleine torens van brood. Rond een iets kleinere toren van ongeveer 30 meter staan touwen gespannen. De traditie is om rond middernacht in deze toren van brood te klimmen, en dan vanuit de top zoveel mogelijk broodjes mee te nemen. Jacky vertelde ons dat tot een paar jaar geleden de lokale bevolking in de toren mocht klimmen en zoveel mogelijk broodjes mochten grijpen. Dit is alleen een paar jaar geleden fout gegaan, de toren viel om en er waren mensen gewond. Daarom klimmen er nu rond middernacht professionele broodjestoren klimmers in. Buiten de torens van brood is er een parade waarbij kinderen, draken en broodjes als decoratie dienen. Daarbij kent het eiland ook een tempel en worden de goden deze dag met papier uitgebeeld. Elke keer dat er een draak of een god wordt verplaatst klinken er trommels, zelfs tijdens het opruimen! (zie/hoor video bij dit verslag)

Enkele foto momenten:
Tijdens het wachten in de lange rij voor de Ferry(boot om naar het eiland te gaan) kregen wij ineens gezelschap van een journalist die ons vragen wilde stellen en achteraf een foto nam voor het Hong Kong Daily News. Helaas hebben wij de krant gister niet kunnen vinden, dus we weten niet of de foto voorpagina nieuws was. Daarbij hadden wij het verhaal waarschijnlijk toch niet begrepen, want probeer zo'n Chinees krantje maar eens te lezen

Voordat de parade was begonnen keek ik opzij en stond er een meisjes stiekem foto's van mij te maken terwijl haar vriendinnetje voor mij kroop. Ik moest wel lachen toen ik dat zag, en zij hadden blijkbaar gezien dat ik het door had. Daarom kwam het meisje tegen mij aan staan en ben ik met haar op de foto gegaan. Dat moment kon ik natuurlijk niet voorbij laten gaan om te vragen of ze ook een foto wilde nemen met mijn fototoestel. Eén van de vaders kwam er bij en maakte een foto van mij met de twee vriendinnetjes!
Het blijft toch vaag waarom die mensen zo graag met ons op de foto willen. We hebben het nog geprobeerd te vragen aan Jacky, maar die voelde zich er waarschijnlijk niet verplicht ons een antwoord daarop te geven.

Vrijdagavond nadat we terug waren van het Bun Festival zijn we in Central blijven hangen en hebben we vanaf de boulevard (met 28 graden), naar de lasershow aan de andere kant van het water gekeken.

Het uitgaansleven van Hong Kong hebben wij ook ontdekt en is niet voor herhaling vatbaar. Op weg naar stage komen wij altijd een karaokebar tegen. Al niet één van de uitgaansgelegenheden waarin je mij in Nederland zou treffen, maar het is tenminste iets. Daar aangekomen durfde we al bijna niet naar binnen, omdat iedereen ons al zo aanstaart als we over straat lopen. Na een twijfelachtige minuut zijn wij toch naar binnen gestapt en dat hadden we nooit moeten doen. Er zaten maar liefst zes mensen en die keken ons allemaal aan. De muziek en de stank was vreselijk en als er mensen binnen kwamen werden die vrolijk door de bediende omhelst. Het vervelende aan de Hongkongers die iets verkopen is dat ze zo opdringerig zijn, of je nu in een winkel of een supermarkt staat. En ook deze ober kon er wat van. Zijn openingszin was: "bier?" en hij bleef de hele tijd bij ons totdat we onze bestelling wilde doen. Hij ging zelfs even naast mij zitten omdat dit waarschijnlijk makkelijk was dan staan denk ik, en vroeg maar liefs drie keer in twee minuten (met zijn gezicht 30 cm van ons gezicht vandaan) of we er al uit waren.

Aankomende donderdag is het dan eindelijk tijd voor de apen! Ik ben benieuwd of ik mooi foto's kan maken voor op deze site!