Bali
Blijf op de hoogte en volg Mandy
12 Juli 2013 | Nederland, Doorn
Donderdag 4 juli zijn we snel het vieze hotel uitgevlucht en hebben we de veerboot naar het eiland Bali gepakt. Via een bus zijn we verder gereisd naar Lovina, onze bestemming voor de aankomende twee nachten. Lovina is een rustige badplaats in het noorden van Bali. In Lovina zaten we in het Balinda Room & Villa’s, een gasthuis van een Nederlandse stel. Zoals we overal hebben moeten doen zijn we ook na aankomst direct vervoer gaan regelen voor een excursie en onze doortocht naar de volgende bestemming. Als je dit namelijk geregeld hebt dan valt er weer een last van je schouders en kan je echt genieten van de dagen die je in zo’n dorpje hebt. In Lovina hebben we de hele middag doorgebracht in een relatief goedkoop restaurant aan het strand: het Bintang Sportcafé. Met een heerlijke milkshake en knoflookbrood zagen we hoe het er in Lovina aan toe gaat. De zon ging langzaam onder en zo nu en dan kwam er een toerist het strand op lopen en het restaurant betreden. Na het niet toeristische Java hadden we inmiddels uitgekeken naar deze rust en dit gemak.
Vrijdag zijn we opgehaald voor een Lovina tour. Natuurlijk hadden wij wat extra bezienswaardigheden toegevoegd en wat bestaande bezienswaardigheden van deze tour geschrapt, omdat we nu eenmaal niet naar plaatsen hoeven die speciaal voor toeristen zijn ingericht. Na een ontbijtje met pannenkoek banaan en watermeloen stond om 08.00 uur onze chauffeur voor de deur. De tour begon met een bezoek aan de Brahma Vihara Amara, een klein klooster in Borobudur-stijl verscholen achter een doolhof van trappen en tempels. Onze tour vervolgde zich langs restaurantjes, waarvan onze chauffeur het nodig vond om ons bij één restaurantje af te zetten om het uitzicht te bewonderen. Gelukkig werd er, tegen onze verwachting in, niet aan ons gevraagd of we iets wilde bestellen en konden we rustig foto's maken van het uitzicht over de rijstvelden. De rest van de dag hebben we besteed aan de Munduk waterval, een kleinere en minder bezochte (en daardoor ook betere) versie van de Gitgit-watervallen, aan de Pura Ulun Danu tempel, een tempel gelegen in het water en omringt met plastic kikkers en zwanen waterfietsen, een botanische tuin welk de beste van Bali moest wezen, en bezochten we een uitzichtpunt waarbij je uitzicht had over de twee grote meren in dit deel van Bali. De avond brachten we weer door in Bintang sportcafé, waar we Nasi Goreng en echte kroepoek (vers gedroogde garnaal) aten.
De volgende dag was het tijd om Lovina te verlaten. Via een website hadden we voorafgaande aan onze vakantie een busje geboekt. Echter, deze reservering was nooit bevestigd en daarom hadden we besloten om onze eerste dag in Lovina transport te regelen bij een touroperator tegenover ons gasthuis. Om 9.00 uur stonden er zo één verroest bus (van de online maatschappij) en één luxe auto (van de touroperator) op ons te wachten. De man van ons gasthuis begreep de situatie en heeft gelukkig de busmaatschappij voor ons weten af te wimpelen. Hiermee begon een (levensgevaarlijke) rit per privéauto met gehaaste chauffeur naar de volgende bestemming: Ubud.
De auto naar Ubud deelde we met twee Nederlandse vrouwen, waarvan er één op Bali woont. De reis naar Ubud was door het gezelschap gezellig maar verliep daarnaast ook voorspoedig, gezien onze chauffeur om 12 uur in Kuta moest zijn (terwijl het inmiddels al 11.30 uur was). In Ubud verbleven we in het Nani House 2, een keurig hostel in het centrum van Ubud. Nadat we hier onze backpacks en koffertje hadden gedropt zijn we Ubud gaan verkennen. Wat ons opviel was dat je heel goed op moet passen op waar je loopt. De stoepen zijn namelijk allemaal afgebroken en voor je het weet val je in een meters diep gat dat zich onder de stoep bevindt. Ubud was met verre de meest toeristische plek die we tot nu toe in Indonesië tegen waren gekomen. Overal kon je winkeltjes, supermarkten, toeristenbureaus en (in verhouding) mega dure restaurants vinden. Gelukkig bevond ons hostel zich bijna recht tegenover Bendi, het goedkoopste restaurant van de stad met uitzicht over het winkelstraatje. Hier kon je voor een klein prijsje heerlijke pannenkoeken eten (daar kon toch moeilijk iets mis mee zijn). Aan het einde van de middag hebben we het koninklijke paleis van Ubud bezocht en vervolgens een auto met privéchauffeur geregeld voor de volgende dag en vervoer voor de rit naar onze volgende bestemming.
Zondag 7 juli zijn we met ons privéchauffeur een Ubud-tour gaan doen. Om de toeristen voor te zijn bezochten we als eerste de Olifantengrot. Onze verwachtingen waren aardig hoog, omdat dit de beste bezichtiging van de omgeving bleek te zijn. Daar aangekomen loop je door een vervallen buitentempel en ergens achterin vind je dan in de wand de Olifantengrot, waarbij de inhoud van de grot een klein 6x2x2 uitgehouden kamer is waar wat wierook brand. Voor de toeristen arriveerde waren wij hier dan ook al uitgekeken en konden we verder reizen naar het onbekende Yeh Pulu. Om bij Yeh Pulu te komen loop je dicht langs de rijstvelden en kom je vervolgens bij de prachtig uitgehouden muur waarin zich een reliëf/verhaal bevindt. Na Yeh Pulu gingen we naar enkele oninteressante tempels in de omgeving, gevolgd door Pura Gunung Kawi, een trap met aan weerzijde souvenir kraampjes lijdt je naar beneden naar een uitgehouden muur met (een soort van) tempeltjes. Inmiddels hadden we, bij Pura Gunung Kawi aangekomen, al genoeg tempels gezien en hebben we deze bezienswaardigheid dus snel weer verlaten om weer richting het hostel te gaan. Op weg naar het hostel zijn we eerst nog bij een bijzonder uitzichtpunt geweest: the rice terrace, waarbij je een adembenemend uitzicht hebt over de rijstvelden van Ubud. In het hostel hebben we gekeken hoe de hemel weer langzaam grijs werd en de regen werd aangekondigd, zijn we 's avonds luxe uiteten geweest in één van de duurdere restaurantjes (wat overigens niet veel beter smaakte dan het goedkope Bendi), zijn we F1 gaan kijken in een sportrestaurant (waarvan de eigenaar halverwege de wedstrijd besloot dat de televisie op tennis moest omdat twee vrouwen dat wilden) en zo is onze laatste nacht in Ubud ook weer voorbij gevlogen.
De volgende dag werden we opgehaald om via een minibusje naar Sanur te reizen. Dit dorp ligt hemelsbreed op nog geen 25 kilometer van Ubud, maar de reis er naar toe duurde weer enkele uren.
De chauffeur van het minibusje naar Sanur sprak amper Engels en zo dropte hij ons op een plek waarvandaan het nog een eindje lopen was naar ons hotel. Onderweg liepen we langs het strand op, over de "boulevard" van Sanur. In Sanur sliepen we in het Puri Kelapa Garden Cottages, waar we ons eigen huisje in het bungalowpark hadden en de kofferdrager-meneer een kakkenlak van het pad naar onze deur weghaalde (Hong Kong-rituelen spookten meteen door ons hoofd). Na aankomst hebben we onze zwemspullen aangetrokken en zijn we naar het strand gegaan. Hier hebben we eerst van onze favoriete maaltijd genoten (pannenkoeken en een milkshake) om vervolgens over de boulevard te lopen en op het strand te liggen. Gedurende ons gehele verblijf op het strand bleef het spannend of het droog zou blijven. Alle foto's maakten we richting rechts, zodat de lucht helderblauw leek, maar foto's naar links onthulden het weer zoals wij dat al hadden vanaf ons bezoek aan de Bromo: veel regen. Terwijl we op het strand lagen kwam er een taxichauffeur naar ons toe om te vragen of wij transport nodig hadden. Inmiddels waren wij de hele middag opzoek geweest naar een transportbedrijf en hadden we bij het hotel geïnformeerd hoeveel een ritje naar Kuta ons zou kosten. Met de taxichauffeur van het strand spraken wij een goede prijs af en hadden we het transport naar onze laatste verblijfplaats geregeld. In de avond hebben we het centrum van Sanur verkend en weer een goedkoop restaurantje gevonden, genaamd Swastika. Opvallend was dat ook hier weer geen transport naar Kuta te regelen viel, gelukkig hadden wij die middag de taxichauffeur gevonden. De avond hebben we in relaxen sferen doorgebracht in een strandrestaurant, waar we met een cocktail hebben genoten van een Balinese voorstelling, lounge muziek en een sfeervuurtje.
De volgende morgen stond onze strand-taxichauffeur op de afgesproken tijd voor ons hotel. In onze privéauto reden we naar Kuta, hoewel de chauffeur de hele weg moeite leek te hebben met begrijpen waar wij nu eigenlijk heen moesten ... Na 100 en 1 keer op de kaart te hebben gekeken leek hij de weg eindelijk te weten en dropte hij ons, met wat hulp van ons bij het straatnaamborden lezen, zo'n hele straat bij ons hotel vandaan. In Kuta zaten we in het Best Western Kuta Beach, een goed hotel welke dicht bij het strand en het centrum ligt. De eerste dag in Kuta hebben we vooral. tussen de buien door, het strand gedeelte bekeken (waar de surfers dus echt in overvloed zijn en op kleine stoeltjes van een biertje genieten), gegeten bij het goedkope restaurant Sari Komala en transport geregeld voor een Kuta-tour. Tijdens de Kuta-tour, die wij woensdag 10 juli deden, zijn we allereerst naar de Eb-en-vloed tempel (Tanah Lot) geweest - waar het al aardig vloed begon te worden toen wij er waren, gevolgd door het Bali Butterfly Park - waar je ontzettend mooie grote vlinders (Atlasvlinders heb ik mij laten vertellen), wandelende takken, mestkevers en wandelend blad vast kon houden. Als afsluiting van de tour zijn we naar Taman Ayun geweest, wat ook weer een redelijk mooie tempel is. Aan het einde van de rit stonden we nog uren in de file en bij thuiskomst waren we helemaal gesloopt...
De volgende ochtend konden we van het strand van Kuta genieten, alvorens we onze koffers in moesten pakken en richting het vliegveld vertrokken voor onze vlucht naar Nederland (met weer een stop over in - het inmiddels rookvrije - Singapore).
Vrijdag zijn we opgehaald voor een Lovina tour. Natuurlijk hadden wij wat extra bezienswaardigheden toegevoegd en wat bestaande bezienswaardigheden van deze tour geschrapt, omdat we nu eenmaal niet naar plaatsen hoeven die speciaal voor toeristen zijn ingericht. Na een ontbijtje met pannenkoek banaan en watermeloen stond om 08.00 uur onze chauffeur voor de deur. De tour begon met een bezoek aan de Brahma Vihara Amara, een klein klooster in Borobudur-stijl verscholen achter een doolhof van trappen en tempels. Onze tour vervolgde zich langs restaurantjes, waarvan onze chauffeur het nodig vond om ons bij één restaurantje af te zetten om het uitzicht te bewonderen. Gelukkig werd er, tegen onze verwachting in, niet aan ons gevraagd of we iets wilde bestellen en konden we rustig foto's maken van het uitzicht over de rijstvelden. De rest van de dag hebben we besteed aan de Munduk waterval, een kleinere en minder bezochte (en daardoor ook betere) versie van de Gitgit-watervallen, aan de Pura Ulun Danu tempel, een tempel gelegen in het water en omringt met plastic kikkers en zwanen waterfietsen, een botanische tuin welk de beste van Bali moest wezen, en bezochten we een uitzichtpunt waarbij je uitzicht had over de twee grote meren in dit deel van Bali. De avond brachten we weer door in Bintang sportcafé, waar we Nasi Goreng en echte kroepoek (vers gedroogde garnaal) aten.
De volgende dag was het tijd om Lovina te verlaten. Via een website hadden we voorafgaande aan onze vakantie een busje geboekt. Echter, deze reservering was nooit bevestigd en daarom hadden we besloten om onze eerste dag in Lovina transport te regelen bij een touroperator tegenover ons gasthuis. Om 9.00 uur stonden er zo één verroest bus (van de online maatschappij) en één luxe auto (van de touroperator) op ons te wachten. De man van ons gasthuis begreep de situatie en heeft gelukkig de busmaatschappij voor ons weten af te wimpelen. Hiermee begon een (levensgevaarlijke) rit per privéauto met gehaaste chauffeur naar de volgende bestemming: Ubud.
De auto naar Ubud deelde we met twee Nederlandse vrouwen, waarvan er één op Bali woont. De reis naar Ubud was door het gezelschap gezellig maar verliep daarnaast ook voorspoedig, gezien onze chauffeur om 12 uur in Kuta moest zijn (terwijl het inmiddels al 11.30 uur was). In Ubud verbleven we in het Nani House 2, een keurig hostel in het centrum van Ubud. Nadat we hier onze backpacks en koffertje hadden gedropt zijn we Ubud gaan verkennen. Wat ons opviel was dat je heel goed op moet passen op waar je loopt. De stoepen zijn namelijk allemaal afgebroken en voor je het weet val je in een meters diep gat dat zich onder de stoep bevindt. Ubud was met verre de meest toeristische plek die we tot nu toe in Indonesië tegen waren gekomen. Overal kon je winkeltjes, supermarkten, toeristenbureaus en (in verhouding) mega dure restaurants vinden. Gelukkig bevond ons hostel zich bijna recht tegenover Bendi, het goedkoopste restaurant van de stad met uitzicht over het winkelstraatje. Hier kon je voor een klein prijsje heerlijke pannenkoeken eten (daar kon toch moeilijk iets mis mee zijn). Aan het einde van de middag hebben we het koninklijke paleis van Ubud bezocht en vervolgens een auto met privéchauffeur geregeld voor de volgende dag en vervoer voor de rit naar onze volgende bestemming.
Zondag 7 juli zijn we met ons privéchauffeur een Ubud-tour gaan doen. Om de toeristen voor te zijn bezochten we als eerste de Olifantengrot. Onze verwachtingen waren aardig hoog, omdat dit de beste bezichtiging van de omgeving bleek te zijn. Daar aangekomen loop je door een vervallen buitentempel en ergens achterin vind je dan in de wand de Olifantengrot, waarbij de inhoud van de grot een klein 6x2x2 uitgehouden kamer is waar wat wierook brand. Voor de toeristen arriveerde waren wij hier dan ook al uitgekeken en konden we verder reizen naar het onbekende Yeh Pulu. Om bij Yeh Pulu te komen loop je dicht langs de rijstvelden en kom je vervolgens bij de prachtig uitgehouden muur waarin zich een reliëf/verhaal bevindt. Na Yeh Pulu gingen we naar enkele oninteressante tempels in de omgeving, gevolgd door Pura Gunung Kawi, een trap met aan weerzijde souvenir kraampjes lijdt je naar beneden naar een uitgehouden muur met (een soort van) tempeltjes. Inmiddels hadden we, bij Pura Gunung Kawi aangekomen, al genoeg tempels gezien en hebben we deze bezienswaardigheid dus snel weer verlaten om weer richting het hostel te gaan. Op weg naar het hostel zijn we eerst nog bij een bijzonder uitzichtpunt geweest: the rice terrace, waarbij je een adembenemend uitzicht hebt over de rijstvelden van Ubud. In het hostel hebben we gekeken hoe de hemel weer langzaam grijs werd en de regen werd aangekondigd, zijn we 's avonds luxe uiteten geweest in één van de duurdere restaurantjes (wat overigens niet veel beter smaakte dan het goedkope Bendi), zijn we F1 gaan kijken in een sportrestaurant (waarvan de eigenaar halverwege de wedstrijd besloot dat de televisie op tennis moest omdat twee vrouwen dat wilden) en zo is onze laatste nacht in Ubud ook weer voorbij gevlogen.
De volgende dag werden we opgehaald om via een minibusje naar Sanur te reizen. Dit dorp ligt hemelsbreed op nog geen 25 kilometer van Ubud, maar de reis er naar toe duurde weer enkele uren.
De chauffeur van het minibusje naar Sanur sprak amper Engels en zo dropte hij ons op een plek waarvandaan het nog een eindje lopen was naar ons hotel. Onderweg liepen we langs het strand op, over de "boulevard" van Sanur. In Sanur sliepen we in het Puri Kelapa Garden Cottages, waar we ons eigen huisje in het bungalowpark hadden en de kofferdrager-meneer een kakkenlak van het pad naar onze deur weghaalde (Hong Kong-rituelen spookten meteen door ons hoofd). Na aankomst hebben we onze zwemspullen aangetrokken en zijn we naar het strand gegaan. Hier hebben we eerst van onze favoriete maaltijd genoten (pannenkoeken en een milkshake) om vervolgens over de boulevard te lopen en op het strand te liggen. Gedurende ons gehele verblijf op het strand bleef het spannend of het droog zou blijven. Alle foto's maakten we richting rechts, zodat de lucht helderblauw leek, maar foto's naar links onthulden het weer zoals wij dat al hadden vanaf ons bezoek aan de Bromo: veel regen. Terwijl we op het strand lagen kwam er een taxichauffeur naar ons toe om te vragen of wij transport nodig hadden. Inmiddels waren wij de hele middag opzoek geweest naar een transportbedrijf en hadden we bij het hotel geïnformeerd hoeveel een ritje naar Kuta ons zou kosten. Met de taxichauffeur van het strand spraken wij een goede prijs af en hadden we het transport naar onze laatste verblijfplaats geregeld. In de avond hebben we het centrum van Sanur verkend en weer een goedkoop restaurantje gevonden, genaamd Swastika. Opvallend was dat ook hier weer geen transport naar Kuta te regelen viel, gelukkig hadden wij die middag de taxichauffeur gevonden. De avond hebben we in relaxen sferen doorgebracht in een strandrestaurant, waar we met een cocktail hebben genoten van een Balinese voorstelling, lounge muziek en een sfeervuurtje.
De volgende morgen stond onze strand-taxichauffeur op de afgesproken tijd voor ons hotel. In onze privéauto reden we naar Kuta, hoewel de chauffeur de hele weg moeite leek te hebben met begrijpen waar wij nu eigenlijk heen moesten ... Na 100 en 1 keer op de kaart te hebben gekeken leek hij de weg eindelijk te weten en dropte hij ons, met wat hulp van ons bij het straatnaamborden lezen, zo'n hele straat bij ons hotel vandaan. In Kuta zaten we in het Best Western Kuta Beach, een goed hotel welke dicht bij het strand en het centrum ligt. De eerste dag in Kuta hebben we vooral. tussen de buien door, het strand gedeelte bekeken (waar de surfers dus echt in overvloed zijn en op kleine stoeltjes van een biertje genieten), gegeten bij het goedkope restaurant Sari Komala en transport geregeld voor een Kuta-tour. Tijdens de Kuta-tour, die wij woensdag 10 juli deden, zijn we allereerst naar de Eb-en-vloed tempel (Tanah Lot) geweest - waar het al aardig vloed begon te worden toen wij er waren, gevolgd door het Bali Butterfly Park - waar je ontzettend mooie grote vlinders (Atlasvlinders heb ik mij laten vertellen), wandelende takken, mestkevers en wandelend blad vast kon houden. Als afsluiting van de tour zijn we naar Taman Ayun geweest, wat ook weer een redelijk mooie tempel is. Aan het einde van de rit stonden we nog uren in de file en bij thuiskomst waren we helemaal gesloopt...
De volgende ochtend konden we van het strand van Kuta genieten, alvorens we onze koffers in moesten pakken en richting het vliegveld vertrokken voor onze vlucht naar Nederland (met weer een stop over in - het inmiddels rookvrije - Singapore).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
