Cambodja
Blijf op de hoogte en volg Mandy
20 Juli 2012 | Cambodja, Phnom-Penh
Op 14 juli, om 06.30 uur, vertrok onze bus vanuit Saigon naar Phnom Penh. De bus was erg mooi ingericht en de busrit naar de grens verliep snel. Bij de grens aangekomen begon de ellende toen onze buschauffeur onze paspoorten en visums ging laten afstempelen, dit duurde minimaal twee uur. Gedurende de rit vanaf de grens naar Phnom Penh zagen we het leven in Cambodja en reden we langs auto’s waar we stervende kippen op het dak vastgebonden zagen liggen en zagen we hoe varkens in passagiersbusjes vervoerd werden. We hebben met de bus een pondje, die zwaar overladen was en flink naar links hing, gepakt om onze weg te vervolgen. Rond 13.00 uur kwam onze bus aan bij het kantoor van Sinh Cafe/Sinh Tourist in Phnom Phen. Per tuk tuk (4 USD) zijn we naar ons moeilijk te vinden hotel (Royal Inn Hotel) gereden. Doordat de tuk tuk chauffeur ons hotel niet kon vinden kregen we meteen een kleine tour door de stad. Inmiddels was het al laat in de middag en hebben we na een etentje in het hotel restaurant niet veel meer uitgevoerd, grotendeels omdat Mart nog ziek was.
De volgende dag, zondag, hebben we alles van ons te-doen-lijstje uitgevoerd. We hadden erg mooi weer, het was zelf tegen te heet aan, en zijn van 10 – 11 uur het Koninklijke paleis gaan bezoeken vervolgd door the Killing Fields, het historische museum en het genocide museum. Bij het Koninklijke paleis hebben we een gids geboekt die ons het hele terrein heeft laten zien en uitleg heeft gegeven over de architectuur die er te vinden is. We vonden dit een erg leuke en vooral mooie bezienswaardigheid! Bij de Killing Fields, een gebied met massagraven van mensen die zijn gedood alleen omdat ze geen Khmer waren. We hebben tegen de aanbevelingen in niet gekozen voor de audio tour, daarom misten we wel de achtergrond informatie maar we zagen ook zonder de tour de gruwelijkheid die zich hier slechts een paar jaar geleden heeft afgespeeld. Vanuit de grond kwamen de kledingstukken naar boven die aangeven dat er nog steeds massagraven verborgen liggen op dit terrein. Na de Killing Fields namen we een korte lunchpauze. Op de menukaart zagen we dit keer wel knapperige Thaise loempia’s staan (in tegenstelling tot de loempia’s in Vietnam), en zo kwamen we tot de conclusie dat de loempia’s die ze in Nederland verkopen als Vietnamese loempia’s geen Vietnamese loempia’s zijn maar Thaise loempia’s. Na de lunch zijn we het museum gaan bekijken. In het museum zijn allerlei beelden uit het Angkor tijdperk en overige tijden te bezichtigen. Het museum was dan ook erg mooi, vooral het gebouw zelf, dit in tegenstelling tot het genocide museum, welke vier gebouwen bevalt welke allemaal hetzelfde laten zien en je dus na één gebouw er wel redelijk klaar mee bent.
Maandag zijn we onverwachts naar de berenopvang Free the Bears geweest, waar ze zon- en maanberen opvangen (beter bekend als honing- en kraagbeer). Deze organisatie zal een belangrijke rol gaan spelen bij het schrijven van mijn minor afstudeer scriptie (educatie over beren), en daarom heb ik een afspraak gemaakt om samen met Mart hier langs te gaan. De berenopvang is gevestigd in het dierenpark van Phnom Penh, en zo konden we ook hier gratis naar binnen. We hadden nog in gedachten om ‘s avonds ergens uit te gaan maar bij “thuiskomst” waren we weer gesloopt en besloten we maar gewoon bij het hotel wat te drinken op het dakterras.
Dinsdag 17 juli zijn we na uit te slapen om 13.30 uur in de bus gestapt (5 euro p.p.) naar Siem Reap. De weg hier naartoe was lang. We reden over onverharde zandwegen en afgebrokkelde asfaltwegen en kwamen zo met een uur vertraging aan in Siem Reap. Omdat het inmiddels al 21.00 uur was zijn we in het restaurant van het kantoor van Sinh Café blijven eten (niet aan te bevelen), waar een Koreaanse ons tijdens het eten kwam vergezellen en dacht dat Martin mijn zoon was….
Woensdag was dan eindelijk de dag aangebroken waar Martin zich al de hele reis op had verheugd, we gingen een bezoek brengen aan de belangrijkste Angkor tempels (kleine route); Angkor Wat, Ta Prohm en Angkor Thom. Angkor wat is de grootste boeddhistische tempel ter wereld en is één van de wereldwonderen. Ta Prohm is bekend door de reuzenbomen die de tempel overwoekeren. En Angkor Thom is voornamelijk bekend door de in het midden gelegen bayon die 39 torens heeft met elk vier gezichten (één gezicht in elk windrichting). Hoewel Angkor Wat de bekendste is vonden wij Angkor Thom indrukwekkender. ’s Avonds zijn we met een gratis shuttle tuk tuk van ons hotel (Gloria Angkor Hotel) naar de Pub Street in Siem Reap gegaan. Hier zijn vele restaurantjes, winkeltjes en Westerse mensen te vinden.
Omdat wij voor de Angkor tempels naar Siem Reap zijn gekomen hebben we donderdag de grote route gedaan, waar ook de minder bekende tempels aan bod komen. Om geld te besparen hebben we, in tegenstelling tot de eerste dag, vandaag geen tuk tuk via het hotel gehuurd maar een tuk tuk op straat aangesproken. Door, blijkbaar verkeerde communicatie, was onze tuk tuk meneer er van overtuigd dat hij kon beslissen wanneer wij terug zouden gaan. Tot over mate van ramp begon het ook nog een half uur te regenen en waren we bij terugkomst bij de tuk tuk onze chauffeur kwijt (deze lag ergens in een restaurantje te slapen). Met veel gemopper en gediscussieer met onze tuk tuk chauffeur eindigde onze tour om 16.00 uur. ’s Avond hebben we naast de Pub Street ook nog de avondmarkt bekeken en een souvenirtje van Cambodja gekocht. Dit was namelijk alweer onze laatste avond in Cambodja. Vrijdag 20 juli zijn we om 08.00 uur met de bus naar Bangkok vertrokken.
De volgende dag, zondag, hebben we alles van ons te-doen-lijstje uitgevoerd. We hadden erg mooi weer, het was zelf tegen te heet aan, en zijn van 10 – 11 uur het Koninklijke paleis gaan bezoeken vervolgd door the Killing Fields, het historische museum en het genocide museum. Bij het Koninklijke paleis hebben we een gids geboekt die ons het hele terrein heeft laten zien en uitleg heeft gegeven over de architectuur die er te vinden is. We vonden dit een erg leuke en vooral mooie bezienswaardigheid! Bij de Killing Fields, een gebied met massagraven van mensen die zijn gedood alleen omdat ze geen Khmer waren. We hebben tegen de aanbevelingen in niet gekozen voor de audio tour, daarom misten we wel de achtergrond informatie maar we zagen ook zonder de tour de gruwelijkheid die zich hier slechts een paar jaar geleden heeft afgespeeld. Vanuit de grond kwamen de kledingstukken naar boven die aangeven dat er nog steeds massagraven verborgen liggen op dit terrein. Na de Killing Fields namen we een korte lunchpauze. Op de menukaart zagen we dit keer wel knapperige Thaise loempia’s staan (in tegenstelling tot de loempia’s in Vietnam), en zo kwamen we tot de conclusie dat de loempia’s die ze in Nederland verkopen als Vietnamese loempia’s geen Vietnamese loempia’s zijn maar Thaise loempia’s. Na de lunch zijn we het museum gaan bekijken. In het museum zijn allerlei beelden uit het Angkor tijdperk en overige tijden te bezichtigen. Het museum was dan ook erg mooi, vooral het gebouw zelf, dit in tegenstelling tot het genocide museum, welke vier gebouwen bevalt welke allemaal hetzelfde laten zien en je dus na één gebouw er wel redelijk klaar mee bent.
Maandag zijn we onverwachts naar de berenopvang Free the Bears geweest, waar ze zon- en maanberen opvangen (beter bekend als honing- en kraagbeer). Deze organisatie zal een belangrijke rol gaan spelen bij het schrijven van mijn minor afstudeer scriptie (educatie over beren), en daarom heb ik een afspraak gemaakt om samen met Mart hier langs te gaan. De berenopvang is gevestigd in het dierenpark van Phnom Penh, en zo konden we ook hier gratis naar binnen. We hadden nog in gedachten om ‘s avonds ergens uit te gaan maar bij “thuiskomst” waren we weer gesloopt en besloten we maar gewoon bij het hotel wat te drinken op het dakterras.
Dinsdag 17 juli zijn we na uit te slapen om 13.30 uur in de bus gestapt (5 euro p.p.) naar Siem Reap. De weg hier naartoe was lang. We reden over onverharde zandwegen en afgebrokkelde asfaltwegen en kwamen zo met een uur vertraging aan in Siem Reap. Omdat het inmiddels al 21.00 uur was zijn we in het restaurant van het kantoor van Sinh Café blijven eten (niet aan te bevelen), waar een Koreaanse ons tijdens het eten kwam vergezellen en dacht dat Martin mijn zoon was….
Woensdag was dan eindelijk de dag aangebroken waar Martin zich al de hele reis op had verheugd, we gingen een bezoek brengen aan de belangrijkste Angkor tempels (kleine route); Angkor Wat, Ta Prohm en Angkor Thom. Angkor wat is de grootste boeddhistische tempel ter wereld en is één van de wereldwonderen. Ta Prohm is bekend door de reuzenbomen die de tempel overwoekeren. En Angkor Thom is voornamelijk bekend door de in het midden gelegen bayon die 39 torens heeft met elk vier gezichten (één gezicht in elk windrichting). Hoewel Angkor Wat de bekendste is vonden wij Angkor Thom indrukwekkender. ’s Avonds zijn we met een gratis shuttle tuk tuk van ons hotel (Gloria Angkor Hotel) naar de Pub Street in Siem Reap gegaan. Hier zijn vele restaurantjes, winkeltjes en Westerse mensen te vinden.
Omdat wij voor de Angkor tempels naar Siem Reap zijn gekomen hebben we donderdag de grote route gedaan, waar ook de minder bekende tempels aan bod komen. Om geld te besparen hebben we, in tegenstelling tot de eerste dag, vandaag geen tuk tuk via het hotel gehuurd maar een tuk tuk op straat aangesproken. Door, blijkbaar verkeerde communicatie, was onze tuk tuk meneer er van overtuigd dat hij kon beslissen wanneer wij terug zouden gaan. Tot over mate van ramp begon het ook nog een half uur te regenen en waren we bij terugkomst bij de tuk tuk onze chauffeur kwijt (deze lag ergens in een restaurantje te slapen). Met veel gemopper en gediscussieer met onze tuk tuk chauffeur eindigde onze tour om 16.00 uur. ’s Avond hebben we naast de Pub Street ook nog de avondmarkt bekeken en een souvenirtje van Cambodja gekocht. Dit was namelijk alweer onze laatste avond in Cambodja. Vrijdag 20 juli zijn we om 08.00 uur met de bus naar Bangkok vertrokken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
