Noord-Thailand; Chiang Mai + Bangkok

Vrijdag 27 juli zijn we vanuit Sukhothai per tuk tuk, bus en vervolgens per taxi naar het treinstation van Phitsanulok gereisd. Zoals eigenlijk al te verwachten was had de trein een uur vertraging opgelopen, en zo moesten we nog 1,5 uur doorkomen voordat rond 14.20 de trein het station binnen kwam rijden. De trein was wederom erg schoon en niet druk en bij binnenkomst begonnen de trein-stewardessen al meteen eten uit te delen. Het verbaasde ons niets toen we in plaats van 20.30 uur om 22.15 uur het station van Chiang Mai bereikten. Om 23.00 uur zou de receptie van ons hostel dicht gaan en we besloten daarom niet zo heel lang opzoek te gaan naar een taxi met een meter. In de aankomsthal van het treinstation stonden de tuktuk- en taxichauffeurs al klaar om ons een oor aan te naaien. Wij kozen iemand uit die beweerde dat hij een taxi had en tegen een veel te hoge prijs besloten we dan maar mee te gaan (omdat de receptie van ons hostel dus snel zou sluiten). Ook deze meneer had ons weer flink te pakken; toen wij instapte ging meneer vrolijk opzoek naar andere mensen… we bleken dus in een gedeelde taxi te zitten en nog zeven mensen kwamen bij ons in de auto. Inmiddels was ik het chagrijnige nabij omdat we al meer betaalde dan we normaal voor een privé taxi zouden doen en inmiddels al 15 minuten verspeeld hadden aan wachtten tot onze chauffeur zijn auto had vol gepraat. Na iedereen één voor één af te zetten bij hun hotel kwamen we om 22.55 uur dan eindelijk aan in het Bed & Terrance Guesthouse.
De eerste dag in Chiang Mai hebben we gebruikt om de stad te leren kennen en de tours voor de aankomende dagen te boeken. Chiang Mai kent veel restaurantjes, barretjes en massage salons en heeft daarnaast, om toch wat cultuur op te snuiven, ook een aantal tempels. Op aanraden van Brenda en Gijs hebben we deze avond een Thai Box Stadion bezocht. Hier hebben we naar acht wedstrijden gekeken waarbij mannen en vrouwen, met een leeftijd variërend van ongeveer 10 tot 35 jaar, elkaar blauwe ogen sloegen.
Zondag hebben we onze eerste excursie gedaan; een dagje door de jungle slingeren aan de Eagle Zipline (geweldig!). Hierbij kreeg je een berg beklim outfit aan, werd je naar een plek hoog in de bomen gebracht en ging je vervolgens van platform naar platform door middel van een kabelbaan (=zipline). Zo kon je in je vrije vlucht genieten van de natuur om je heen. Minder vond ik de stukken waar je een vrije val maakte – van soms wel 40 meter – en net boven de grond tot stoppen werd gebracht. Op zondag is er in Chiang Mai de hele dag een zondagmarkt. Deze druk bezochte maar zeer gezellige markt – die één straat vanaf het oosten naar het westen van de stad beslaat - hebben we zondagavond bezocht.
Maandag hebben we onze tweede excursie uitgevoerd. Om 08.30 uur kwam het minibusje ons ophalen om naar de eerste stop te rijden: olifant rijden. Bij het olifantenkamp bleken alle olifanten al uitgeleend te zijn en moesten we nog een half uur wachten voordat ze weer terugkeerden. Mart en ik werden vervolgens een half uur rondgedragen door één van de grootste olifanten. Gelukkig hadden we een rekje voor ons zodat we er niet af konden vallen, op sommige momenten was het pad erg stijl waardoor de olifant ons ook niet meer recht kon houden. Het is wel erg bijzonder om het dier zijn stappen te zien maken en er zo dicht bij te zijn. De tweede stop van de dag was op de planning een tocht op een bamboevlot door een rivier. Deze tocht bleek echter vol te zijn en daarom zijn we eerst een wandeltocht vanuit een bergdorp naar een waterval gaan maken. De hoogtepunten – het bergdorp en de waterval – waren eigenlijk niet zo bijzonder, maar de niet genoemde rijstvelden waar je langs liep tijdens de wandeltocht waren heel erg mooi! Na een iets wat tegenvallende lunch werden we naar de rivier gereden waar we een tocht op een bamboevlot gingen maken. Aanbevolen werd om je schoenen en kleren in de auto te laten en slechts in zwemkleding deze tocht te maken. Toch nog een beetje eigenwijs hield ik wel mijn shirt aan – aangezien ik dacht dat het water door het bamboevlot zeker je broek nat zou maken maar je shirt niet kon bereiken. De waarschuwing was niet voor niets geweest. De kleine watervalletjes zorgde er voor dat het vlot geheel onder water ging en dat je tot aan boven je navel aan toe ook in het water zat. Daarnaast schepten de bestuurders van andere vloten (met hun stuurstok) water over iedereen die ze op hun weg tegen kwamen. Aan het einde van de rit waren onze T-shirts dus helemaal doorweekt, maar de rit met het bamboevlot was zeker de moeite waard. In de avond zijn we naar de nachtmarkt geweest, die iedere avond in Chiang Mai staat. Hier zijn we uiteraard weer op souvenirjacht geweest.
Dinsdag 31 juli was alweer onze laatste dag in Chiang Mai. Op deze dag zijn we naar de dierentuin van Chiang Mai geweest. Via via kwamen we er achter dat er een dierentuin in Chiang Mai is, aangezien ons reisboekje van Thailand hier niets over schrijft. Dit is heel vreemd want dit is de mooiste dierentuin die wij in Azië hebben gezien! Deze dierentuin wil ik daarom ook iedereen aanbevelen die naar Chiang Mai gaat! Naast dat we weer lang bij de reuzenpanda’s hebben staan kijken en hebben genoten van het grote aquarium dat deze dierentuin kent, hebben Mart en ik ook voor het eerst in ons leven koala’s gezien. Helaas konden we niet de hele dierentuin bekijken omdat we om 16.00 uur weer weg moesten om onze trein om 17.30 uur te halen. Om 17.00 uur kwamen we aan op het treinstation, waarna we naar onze gereserveerde coupe met zitstoelen en airconditioning opzoek gingen. Eenmaal voor de coupe staande zagen we de ramen open staan, iets wat dus niet hoort bij een airconditioning coupe. Daarom liep ik naar een conducteur om te vragen waar onze coupe nou was. De conducteur vertelde dat we in de gewone coupe plaatst moesten nemen en als we airconditioning wilde we extra moesten betalen. WAT?? Zo geïrriteerd als we waren liepen we naar de kassa om te kijken hoeveel we extra zouden moeten betalen voor een airco coupe. De man achter de balie vertelde dat de airconditioning coupes voor deze treinreis waren uitverkocht… We hadden twee opties; of we gingen met de trein die we hadden geboekt, of we namen de trein van 21.00 uur. Omdat we 13 uur in deze trein zouden moeten zitten kozen we toch maar voor optie twee. Zo kwam het dat Mart en ik 4,5 uur op het station van Chiang Mai moesten zitten en hiervoor de dierentuin vroegtijdig hadden verlaten. Nu denk je misschien 21.00 uur min 17.00 uur is vier uur wachten? Dat had ook geklopt als de trein ook echt om 21.00 uur op het perron had gestaan (jawel de trein had bij vertrek al een half uur vertraging).

Op 1 augustus kwamen we, na een hele nacht in een stoeltje te “slapen”, om 10.00 uur aan in Bangkok. Weer hebben we wat taxi’s voorbij moeten laten gaan, puur omdat ze al wegreden toen we naar hun taximeter wezen. Pas op het moment dat een politieagent Mart aansprak met de vraag waar we heen wilden zei de taxichauffeur, die ik op hetzelfde moment aansprak, meteen dat hij met de meter aan zou rijden… Met een dom verhaal, over dat de taxichauffeur niet precies wist waar het hotel precies was omdat de straat heel groot was, werden we uit de taxi gezet. Het laatste stuk naar het hostel (SaPhai Pae Hostel) moesten we al lopend zelf maar vinden. Omdat het pas laat in de morgen was zijn we allereerst een tour naar Ayuttaya gaan boeken bij Khao San Road en hebben we daarna in Sukhumvit onze maten op laten meten voor een pak+blouse en een jasje. Tegen deze tijd was het inmiddels al 17.00 uur en zijn we gaan eten om vervolgens een uur in de file te staan terwijl we in de taxi naar ons hotel zaten.
Donderdagochtend hebben we onze slaap ingehaald en zijn we ’s middags met de luchttrein en taxi naar Wat Arun gegaan. Dit is een erg mooie met mozaïek beklede tempel aan de westzijde van de rivier. Boven op de hoogste tempel in het complex heb je een fantastisch uitzicht over de rivier en zijn de daken van het grote paleis te zien. Na het bezoek aan Wat Arun zijn we door gereisd naar Sukhumvit, waar we om 18.00 uur onze eerste pasronden hadden voor onze op maat gemaakte kleding.
Op vrijdag hebben we hetzelfde tempo als de dag ervoor aangehouden, en zo brachten we de morgen weer door in onze kamer. ’s Middags hielden we een taxi aan en wilde we naar het Nationaal Museum gaan. In plaats van dit museum bracht de taxichauffeur ons naar een vaag museum niet ver van Wat Pho. Daarom besloten we eerst naar Wat Pho te gaan om daarna naar het museum te bezoeken. Hier hebben we weer vele tempels en boedhas gezien. Wat Pho onderscheidt zich gelukkig nog in één ding van alle andere tempels; in Wat Pho bevindt zich de grootste liggende boeddha van Thailand. Veel te laat vertrokken we uit Wat Pho, en zoals we al vermoeden kwamen we vijf minuten voor sluitingstijd bij het museum aan (welk museum gaat er dan ook al om 16.00 uur dicht…). Gelukkig ligt Khoa San Road slechts twee straten van het museum verwijderd en hebben we weer lekker gegeten bij ons favoriete restaurant in Bangkok; Lucky Beer. Om 19.00 uur stonden we weer in Sukhumvit voor onze tweede pak-pasronden. Na het laatste commentaar op ons pak en jasje gegeven te hebben zijn we weer naar ons hostel vertrokken.
Zaterdag was de dag waarop we de tour naar Ayuttaya hebben gedaan. Om 6.45 uur stond het busje bij ons op de stoep. Uiteraard werden we eerst naar Khao San Road gebracht om daar van busje te wisselen en om weer een waardeloze sticker op ons geplakt te krijgen. Na twee uur rijden kwamen we in Ayuttaya aan en bleek mijn sticker inderdaad al van mijn shirt te zijn gevallen, hierdoor wisten controleurs niet bij welke tour in hoorde. In Ayutthaya kregen we genoeg tijd voor kleine bezichtigingen en evenveel tijd voor hele grote bezienswaardigheden. Hierdoor hebben we sommige tempels in de grote gebieden niet kunnen zien. Wat we wel hebben gezien is de bekendste bezienswaardigheid van Ayuttaya; het hoofd dat vast is gegroeid in een boom. Om 16.00 uur waren we weer terug in Khao San Road, waar we op zoek zijn gegaan naar Thaise souvenirs.
Zondag brak onze laatste dag van onze reis aan. De dag begon met een bezoek aan een moderne kerk in Silom. Gekleed in korte broek en T-shirt kwamen we de kerk dus niet in en zat er niets anders op dan foto’s vanaf de toegestane plaatsen te maken. Vanaf Silom hebben we de luchttrein naar Sukhumvit genomen om hier ons pak en jasje op te halen, en vervolgens weer terug naar ons hostel te gaan. Na een korte pauze in de lounge van ons hostel zijn we naar het Nationaal Museum afgereisd. Je zou toch zeggen dat we er wel geleerd van zouden hebben, maar ook dit keer kwamen we erg laat aan bij het museum. We hadden minder dan een uurtje om het gehele museum door te kijken en besloten dit dan ook in vogelvlucht te doen. Dit museum was het duurste nationaal museum dat we hebben bezocht tijdens onze reis en bleek ook nog eens de saaist. Na nog even wat inkopen te hebben gedaan bij Khao San Road, en op het punt te hebben gestaan een Thaise massage te nemen, zijn we met de taxi naar het hostel gereden. De avond hebben we besteed om onze backpack en trolley in te pakken.
Maandag hebben we om 08.00 uur ons hostel verlaten en zijn we met de luchttrein en de vliegveld treinlijn naar het vliegveld gereisd. Deze manier van transport is vele male goedkoper dan met de taxi naar het vliegveld gaan. Onder het genot van een mooi uitzicht uit de luchttrein kwamen we bij het moderne vliegveld aan. Na een stempel in ons paspoort en een veel te grote hamburger en friet bij de Burger King hebben we onze weg naar de gate gevonden. Om 12.15 uur vertrok ons vliegtuig vanuit Bangkok en zo kwamen stonden we bijna twaalf uur later weer op Nederlandse bodem.